Vorige week verscheen de langverwachte evaluatie van de WAMCA. Femke Hendriks, voorzitter van The Privacy Collective, komt in het Financieel Dagblad aan het woord over de aanbevelingen die het rapport doet om de WAMCA beter te laten functioneren.

De WAMCA (Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie) is sinds 1 januari 2020 van kracht. De wet maakt het mogelijk om via collectieve procedures rechtsvorderingen in te stellen namens grote groepen gedupeerden, met als doel efficiënte en effectieve afhandeling van massaschade en algemeen-belangzaken. De collectieve procedure die The Privacy Collective voert tegen techbedrijven Salesforce en Oracleis de eerste WAMCA-zaak die in Nederland aanhangig werd gemaakt voor AVG-schendingen.

Gedegen inzicht in stand van zaken

Volgens Hendriks, tevens voorzitter van de Associatie van Nederlandse Collectieve Belangenbehartigers (ANCB) biedt het rapport een gedegen inzicht in de stand van zaken van de WAMCA. Er is werk aan de winkel om het functioneren van de WAMCA te verbeteren, en het rapport doet daar een aantal suggesties voor.

Hendriks steunt het pleidooi van het rapport om de doorlooptijden van collectieve zaken aanzienlijk te verkorten. Een van de conclusies uit het rapport is dat WAMCA-procedures te lang duren en dat gedupeerden vijf jaar na invoering van de wet nog altijd op de eerste schade-uitkeringen wachten.

Daarbij is ze positief over de aanbeveling om bij de vraag welke partij ontvankelijk is om een collectieve zaak te voeren, niet alleen te “kwantitatief” te benaderen met te sterke focus op aantallen registraties, maar dat vooral naar het inhoudelijke werk en kwaliteit van de partij die dit collectieve belang behartigt gekeken moet worden via een “kwalitatieve” benadering. Dat zou niet alleen moeten gelden voor zogeheten “ideële” zaken, maar ook voor collectieve procedures waarin een schadevergoeding wordt geëist. Lees ook de bijdrage die Hendriks plaatste op LinkedIn.

Geen "Amerikaanse toestanden"

Ook bevestigt het rapport dat de WAMCA geen excessen heeft opgeleverd, zoals eerder werd voorspeld door critici die "Amerikaanse toestanden" vreesden. Integendeel, zo stelt Hendriks in het FD: het aantal aangebrachte zaken is onder het WAMCA-regime juist gedaald. Bovendien blijken procesfinanciers inmiddels terughoudend geworden door de lange doorlooptijden en hoge onzekerheid rondom elementen van WAMCA-zaken zoals de invulling van het begrip “representativiteit”. De vaak geuite vrees dat Nederland door de WAMCA zou uitgroeien tot een ‘claimparadijs’ is niet alleen ongegrond, maar kan nu voor eens en altijd naar het rijk der fabelen worden verwezen.

Kabinet aan zet

Volgens Hendriks moet het kabinet nu aan de slag om de werking van de WAMCA te verbeteren: “De praktijk laat zien dat de rechterlijke macht haar rol goed oppakt en kinderziektes zelf oplost. Maar het kabinet moet nu met een inhoudelijke reactie komen en vanuit de wetgever verdere richting geven aan de toekomst van het Nederlandse collectieve actierecht.”

Lees het volledige FD-artikel met het commentaar van Femke Hendriks en andere juristen via deze link.